Magnepan MG1.7i Ηχείο δαπέδου [ Δοκιμή: The Absolute Sound ]

Όπως και πολλοί άλλοι λάτρεις της μουσικής και του ήχου με διαρκές ενδιαφέρον, έχω δει (και ακούσει) μια ατελείωτη σειρά από συμβατικά ηχεία (όσα συνηθίζουμε και αναφέρουμε του 'κουτιού' και εννοούμε τα κλασικά καμπίνας). Δυστυχώς, η περιγραφή «συμβατικά» συνοψίζει εύστοχα και την ηχητική ποιότητα πολλών από αυτά. Με απλά λόγια, η ζωντανή μουσική δεν ακούγεται σαν μερικές μονάδες μεγαφώνων μέσα σε κάποιο κουτί. Φυσικά, υπήρξαν ορισμένες πραγματικά ευρηματικές εξαιρέσεις στην πορεία. Αυτές περιλαμβάνουν το αρχικό μοντέλο ηχείων Quad electrostatic, το KLH Nine και μερικές ακόμα. Σε πιο πρόσφατες εποχές, έχουν υπάρξει εξαιρετικά (και μουσικά) επιτεύγματα στον τομέα των παραδοσιακών ηχείων με μονάδες τοποθετημένες σε μπάφλες και καμπίνες. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν σίγουρα τα μοντέλα της Wilson Audio και, πιο πρόσφατα, της Magico. Και οι δύο κατασκευαστές έχουν καταβάλει σχεδόν υπεράνθρωπες σχεδιαστικές προσπάθειες για να εξαλείψουν το ότι ανεπιθύμητο τόσο από τις καμπίνες των μοντέλων τους όσο και από τις ίδιες τις μονάδες-μεγάφωνα τους. Ο στόχος, όπως πάντα, είναι να αφήσουν τη μουσική να ρέει μέσα από το ηχείο χωρίς αλλοιώσεις. Όμως, κάτι τέτοιο είναι πολύ πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να επιτευχθεί. Την πρώτη φορά που συνάντησα ένα ζεύγος μαγνητοστατικών Magneplanar Tympani, δεν ήξερα πώς να το εκλάβω. Χωρίς κώνους, χωρίς κουτί—τι στο καλό ήταν αυτό το πράγμα; Έμοιαζε περισσότερο με ένα πτυσσόμενο, πολύπλευρο διαχωριστικό χώρου παρά με ηχείο! Όταν τελικά απέκτησα το Tympani 1, πολλοί επισκέπτες στο σπίτι μου περιφέρονταν στον χώρο ακρόασης αναζητώντας τα ηχεία. Δεδομένης της συνηθισμένης εμφάνισης των ηχείων-κουτιών, έμεναν πραγματικά έκπληκτοι!

Το Magneplanar Tympani σχεδιάστηκε από τον Jim Winey, έναν μηχανικό της 3M στην περιοχή της Μινεάπολης με πάθος για τη μουσική. Ο Winey κατασκεύασε εξαιρετικά ασυνήθιστες μονάδες (planar-μαγνητικές ταινίες, οι οποίες ακτινοβολούσαν ήχο εξίσου από το μπροστινό και το πίσω μέρος των ηχείων—dipolar). Δεν υπήρχαν περιβλήματα ή καμπίνες με τη συμβατική έννοια, ούτε παραδοσιακά «μεγάφωνα».Αυτοί οι τριπλοί πτυσσόμενοι γίγαντες διανεμήθηκαν από την Audio Research (τον αδιαμφισβήτητο βασιλιά των high-end audio ηλεκτρονικών τη δεκαετία του 1970). Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα Magneplanar συχνά συνδυάζονταν με ηλεκτρονικά της Audio Research, τόσο σε καταστήματα υψηλής πιστότητας home audio όσο και σε δωμάτια ακρόασης audiophiles.Ένα χαρακτηριστικό που παραμένει σταθερό μέχρι σήμερα στα προϊόντα Magneplanar/Magnepan είναι η συνεχής εξέλιξη και βελτίωσή τους με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, το Tympani 1D ήταν μια σημαντική βελτίωση σε πολλά επίπεδα σε σχέση με το αρχικό Tympani 1, αν και εξωτερικά έμοιαζαν πανομοιότυπα.

Ένα Σαββατοκύριακο, πριν από πολλά χρόνια, πραγματοποίησα τις πρώτες ακροάσεις του Tympani 1D και του θρυλικού μοντέλου Dahlquist DQ-10. Προς μεγάλη μου έκπληξη, το χαμηλό συχνοτικό άκρο των Maggies (Magnepans) ήταν το καλύτερο που είχα ακούσει ποτέ. Γρήγορο, καθαρό και είχε εξαιρετική ρυθμική συνέπεια, κάτι που δεν ίσχυε για πολλά γούφερ σε μεγάλα ηλεκτροδυναμικά σχέδια ηχείων. Ο ήχος ήταν εκπληκτικά αληθοφανής με τα κρουστά, ειδικά με τα τύμπανα, όπως τα τομ-τομ. Από την άλλη, όσο καλά κι αν ακούγονταν, παρατήρησα κάποιες μικρές ατέλειες και αλλοιώσεις στη μεσαία περιοχή των Magneplanar. Η ζωτική μεσαία περιοχή ακουγόταν ελαφρώς «κουκουλωμένη» και άδεια, ιδιαίτερα με ορισμένα όργανα (π.χ. όταν άκουγα μια κασέτα ενός τοπικού bluegrass συγκροτήματος, το Dahlquist απέδιδε έναν πιο ρεαλιστικό τόνο στα βιολιά και στις ανδρικές φωνές από ό,τι το Magneplanar). Τα Magneplanar ακούγονταν επίσης κάπως θαμπά, με μια λεπτή, διακριτή υφή "κόκκου" που επικάλυπτε τη μεσαία περιοχή (και σε μικρότερο βαθμό, τις υψηλές συχνότητες). Φυσικά, συνέτριβαν τα DQ-10 στην απόδοση των χαμηλών, το οποίο δεν ήταν το δυνατό σημείο εκείνου του ηχείου. Παρ' όλα αυτά, ήταν μια πολύ διαφωτιστική σύγκριση για τα μοντέλα εκείνης της εποχής.

Η επόμενη εμπειρία μου με τα Magneplanar προήλθε από το γόνιμο μυαλό του αξέχαστου HP. Μέχρι τότε, είχα αναβαθμίσει το σύστημα αναφοράς μου με το μοντέλο Infinity QRS. Αυτός ο φιλόδοξος, δημιουργικός σχεδιασμός είχε πάλι κάποια μικρά μειονεκτήματα, αλλά και ένα μεγάλο. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν η προσπάθεια (αλλά αποτυχία) εναρμόνισης μεταξύ των γρήγορων, χαμηλής μάζας μονάδων μεσαίων (EMIM) & υψηλών συχνοτήτων (EMIT) και του τεράστιου 15ιντσου γούφερ. Το γούφερ του QRS έκανε ό,τι θα περίμενε κανείς, όσον αφορά την εξαιρετικά χαμηλή συχνότητα και την αίσθηση της φυσικής παρουσίας των μπάσων. Ωστόσο, η περιβόητη ακρίβεια στον ρυθμό του Tympani το ντρόπιαζε. Το γούφερ ήταν αργό, βαρύ και ενοχλητικά ασυνεχές με το υπόλοιπο σύνολο των QRS.

Ο HP κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα και είχε μια πραγματικά δημιουργική ιδέα. Γιατί να μην χρησιμοποιήσουμε τα πάνελ Magneplanar για την αναπαραγωγή των χαμηλών συχνοτήτων και να αντικαταστήσουμε το γιγαντιαίο γούφερ της Infinity... με το Tympani 1D; Με crossover σχεδιασμένο από τον Carl Marchisotto, το οποίο έκανε το πάντρεμα ανόμοιων μονάδων ηχείων να λειτουργεί εξαιρετικά. Αυτή η αλλαγή, από μόνη της, εξάλειψε τις σημαντικές μας επιφυλάξεις σχετικά με την απότομη μετάβαση μεταξύ του ογκώδους γούφερ και των λοιπών μονάδων ανώτερων συχνοτικών περιοχών του ηχείου. Θυμάμαι ότι έδεσα με ένα μακρύ κομμάτι σπάγκου τα Magneplanar και ζούσα με τον φόβο ότι όλη η κατασκευή θα σωριαζόταν στο πάτωμα. Ευτυχώς, αυτό δεν συνέβη. Ίσως ακόμα πιο εντυπωσιακή από τη βελτιωμένη αίσθηση συνοχής και ομοιογένειας ήταν η απίστευτα ζωντανή σκηνή που παρήγαγε το σύστημα—μια σχεδόν απόκοσμα ρεαλιστική εμπειρία, σαν πραγματική μουσική να παίζεται σε έναν πραγματικό χώρο. Η ακριβής τοποθέτηση και ο διαχωρισμός των μουσικών στον χώρο ήταν πραγματικά αξιοσημείωτα επιτεύγματα.

Το Παρόν

Το υπόλοιπο αυτής της κριτικής θα επικεντρωθεί στο μοντέλο Magnepan MG1.7i. Ωστόσο, αρκετά από τα θέματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως ισχύουν και για την περίπτωση του 1.7i και σχετίζονται άμεσα με τον εξαιρετικά ρεαλιστικό του ήχο (και το «ρεαλιστικό» είναι ίσως το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό που μπορεί να αναφερθεί για ένα ηχητικό σύστημα).Το 1.7i ακουγόταν «καλά» από την πρώτη στιγμή που το ξεπακετάρισα και το συνέδεσα στο ηχοσύστημά μου. Ωστόσο, όπως διαπίστωσα στην πορεία, είναι πολύ καλύτερο από... το απλώς «καλό»! Για να αποδοθούν οι ποιότητες που το καθιστούν εξαιρετικό, απαιτείται κάποια προσπάθεια και προσαρμογή. Συγκεκριμένα: Το ηχείο χρειάζεται σημαντικό χρόνο στρωσίματος πριν εξαλειφθούν σταδιακά ορισμένοι ηχητικοί περιορισμοί, αφήνοντας έπειτα ένα πολύ πιο ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Πριν από το στρώσιμο, το 1.7i εμφανίζει περιορισμένη δυναμική περιοχή, λιγότερη λεπτομέρεια και μειωμένη διάθεση στις χαμηλές συχνότητες. Αρχικά, μπορεί να ακούγεται υπερβολικά ευγενικό και κάπως άψυχο.

Η σωστή τοποθέτηση του 1.7i αποτελεί επίσης μια πρόκληση. Μπορεί να ακούγεται ικανοποιητικά χωρίς επίπονα πειράματα τοποθέτησης, αλλά έτσι δεν θα αναδειχθεί όλη η μαγεία του. Οι οδηγίες στο εγχειρίδιο χρήσης της Magnepan είναι πολύ χρήσιμες και κατανοητές (κάτι που χαρακτηρίζει γενικά την εταιρεία, σύμφωνα με την εμπειρία μου). Αρχικά, χρησιμοποιήστε μια ηχογράφηση υψηλής ποιότητας με έντονα μπάσα, που καλύπτουν ευρύ φάσμα συχνοτήτων. Παίξτε την, μετακινώντας ελαφρώς τα ηχεία κατά μήκος του μεγάλου άξονα του δωματίου σας. Ιδανικά, οι διάφορες χαμηλές νότες (μπάσα) πρέπει να ακούγονται με ομοιόμορφη ένταση (δηλαδή, ελαχιστοποιώντας τις συντονιστικές αιχμές και 'κενά' του δωματίου). Αν και αυτά τα ηχεία δεν παράγουν εξαιρετικά βαθιές χαμηλές (όπως μπορεί να αποδώσει ένα εκκλησιαστικό όργανο), είναι ικανά να αποδώσουν ένα γρήγορο, καθαρό κάτω συχνοτικό άκρο με εξαιρετική ακρίβεια.Το εγχειρίδιο της Magnepan αναφέρει ότι τα τουίτερ μπορούν να τοποθετηθούν είτε στην εσωτερική είτε στην εξωτερική πλευρά των ηχείων. Τα ηχεία πωλούνται ως mirror ("καθρεπτιζόμενα") ζεύγη. Από την εμπειρία μου, η καλύτερη επιλογή για την απόλυτη ακρίβεια σκηνής και χωρική απεικόνιση είναι η τοποθέτηση των τουίτερ στην εσωτερική πλευρά. Αντίθετα, τοποθετώντας τα τουίτερ προς τα έξω, διευρύνεται η περιοχή βέλτιστης ακρόασης («sweet spot»), αλλά μειώνεται η ακρίβεια της στερεοφωνικής εικόνας, η ρεαλιστική αίσθηση του χώρου και η πιστότητα στην αναπαραγωγή των ηχητικών πηγών. Επίσης, τα ηχεία πρέπει να είναι ελαφρώς κεκλιμένα, ώστε το τουίτερ, το οποίο έχει χαμηλότερη μάζα, να βρίσκεται λίγο πιο μακριά από τον ακροατή σε σχέση με τα πάνελς μεσαίων/χαμηλών συχνοτήτων, για την πιο σωστή ηχητική συνοχή. Εκτός εάν το δωμάτιό σας είναι πολύ μεγάλο (δηλαδή τα ηχεία απέχουν σημαντικά από τον πίσω τοίχο), θα χρειαστείτε κάποιο υλικό ηχητικής απορρόφησης στους τοίχους πίσω από τα 1.7i, ώστε να μειώσετε την αναλογία ανακλώμενων στην πίσω πλευρά συχνοτήτων ως προς την εμπρός (ως δίπολα). Αυτός είναι ένας από τους αναπόφευκτους περιορισμούς των δίπολων ηχείων. Αν τοποθετήσετε τα Magnepans πολύ κοντά στον πίσω τοίχο, η ακρίβεια στην απεικόνιση υποβαθμίζεται. Το ίδιο ισχύει και για πολύ ανακλαστικούς (πιθανών 'άδειους') πίσω τοίχους. Στη χειρότερη περίπτωση, αυτή η υπερβολική ανάκλαση κάνει τον ήχο να ακούγεται διάχυτος και ασαφής, μειώνοντας την ικανότητα των ηχείων να αποδίδουν ακριβή τοποθέτηση των μουσικών στον χώρο ακρόασης.

Τα Magnepans αποκαλύπτουν με μεγάλη ευκρίνεια τις αδυναμίες του υπόλοιπου εξοπλισμού και της πηγής. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών μου, έκανα αρκετές αλλαγές και μπόρεσα εύκολα να ανιχνεύσω την “προσωπικότητα” των συσκευών και των πηγών που χρησιμοποιούσα. Όταν ρυθμιστούν σωστά, τα Magnepan 1.7i μπορούν να ακούγονται εξαιρετικά με μια ευρεία γκάμα μοντέλων αλλά και ηχογραφημένης μουσικής. Ωστόσο, μέχρι να τα συνδυάσετε με πραγματικά ισάξια συνοδά και να απολαύσετε καλές μουσικές παραγωγές, δεν θα μπορέσετε να βιώσετε πλήρως τις δυνατότητές τους.Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, αυτά τα ηχεία αποτελούν πρόκληση για τους ενισχυτές, καθώς έχουν αντίσταση κοντά στα 4 ohm στην καλύτερη περίπτωση. Αν και κατάφερα να πετύχω επαρκή ένταση με διάφορους ενισχυτές, ακόμα και μερικούς που συνήθως δεν πιέζονται ιδιαίτερα, ανέβαζαν θερμοκρασία αισθητά μετά από μακρά ακρόαση με τα 1.7i. Στα σίγουρα δεν είναι ηχεία προς συνέργεια με αδύναμους (παρότι ηχητικά εξαιρετικούς) single-ended triode (SET) λαμπάτους. Όπως συμβαίνει με όλα τα Magnepan/Magneplanar που έχω δοκιμάσει όλα αυτά τα χρόνια, ένας ενισχυτής με ικανά ρεύματα (και... αψεγάδιαστο ήχο, φυσικά) είναι η καλύτερη επιλογή.Το Magnepan 1.7i είναι ένα ηχείο τριών δρόμων πλήρους φάσματος (μπάσο/μεσαίες, τουίτερ, σούπερ-τουίτερ) που χρησιμοποιεί τεχνολογία quasi-ribbon σε όλη την έκτασή του. Eίναι εύκολα ορατό στις επιφάνειες των ηχείων, το μεγαλύτερο μέρος τους προορίζεται για τις χαμηλομεσαίες και μπάσες συχνότητες (ιδιαίτερα για τις χαμηλές). Τα μεγαλύτερα μοντέλα Magnepan διαθέτουν ακόμη πιο εκτεταμένη απόκριση στις χαμηλές συχνότητες (όπως φαίνεται στη μεγάλη σειρά Tympani, καθώς και στα μεγαλύτερα τρέχοντα μοντέλα Magnepan 3.7i, 20.7 και 30.7).

Έχω εκτενή εμπειρία με τους προκατόχους του 1.7i (τα μοντέλα 1.6 και 1.7). Ιδού ένα σχετικό απόσπασμα από την ιστοσελίδα της Magnepan σχετικά με τα παλαιότερα μοντέλα: «Το 1.7i αποτελεί μια απομάκρυνση από την 41χρονη ιστορία της Magnepan στη χρήση planar-magnetic οδηγών για το μπάσο ή τις χαμηλομεσαίες συχνότητες. Η χρήση τεχνολογίας quasi-ribbon στις χαμηλομεσαίες και κάτω συχνοτικές περιοχές προσφέρει ένα νέο επίπεδο συνοχής.» Κάτι τέτοιο ισχύει απόλυτα και, όπως υποψιάζομαι, η απουσία των quasi-ribbon οδηγών (που απλώς δεν υπήρχαν τότε) ήταν η αιτία ορισμένων ηχητικών ανωμαλιών στις χαμηλομεσαίες συχνότητες των μοντέλων Tympani. Μόλις στρωθεί σωστά και τοποθετηθεί κατάλληλα, το 1.7i είναι αισθητά πιο καθαρό, με λιγότερες αλλοιώσεις και πιο ομοιογενές από οποιοδήποτε άλλο Magnepan μεσαίου μεγέθους που έχω ακούσει (συμπεριλαμβανομένων των προκατόχων του, 1.6 και 1.7). Το σχετικά μικρό μέγεθος του 1.7i (για τα δεδομένα της Magnepan) το βοηθά να αποδίδει καλά σε μεγαλύτερη ποικιλία χώρων συγκριτικά με τα μεγαλύτερα μοντέλα του κατασκευαστή.Ειδικά για ένα ηχείο με μέτριο κόστος, το 1.7i αποδίδει εκπληκτικά καλά στην υψηλή πιστότητα μιας ευρείας γκάμας μουσικών οργάνων και ανθρώπινων φωνών. Σε μεγάλο βαθμό, παρόμοια όργανα (π.χ. ξύλινα πνευστά, χάλκινα πνευστά) όχι μόνο ηχούν όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα, αλλά αναπαράγονται ακριβέστατα, αποκαλύπτοντας τη μοναδικότητά τους ακόμα και μέσα από περίπλοκες μουσικές συνθέσεις. Στο συγκεκριμένο τομέα, το 1.7i ξεπερνά τα περισσότερα ηχεία της κατηγορίας του.

Το ίδιο ισχύει και για τις φωνές. Για παράδειγμα, το άλμπουμ CSN των Crosby, Stills & Nash (1977) ξεκινά με το εντυπωσιακό κομμάτι του Crosby, "Shadow Captain". Όπως και στα περισσότερα τραγούδια τους, τρεις φωνές ερμηνεύουν συνεχώς, συνήθως σε τριφωνική αρμονία. Ωστόσο, προς το τέλος υπάρχει ένα σύντομο σημείο όπου και οι τρεις τραγουδούν σε πλήρη ομοφωνία (δηλαδή τις ίδιες νότες - unison). Ακόμη και τότε, με τα 1.7i, η μοναδική χροιά-παρουσία κάθε τραγουδιστή παραμένει ευδιάκριτη. Τα περισσότερα ηχεία απλώς θολώνουν αυτό το σημείο, ενώ τα Magnepan αποκαλύπτουν καθαρά τις ατομικές φωνές μέσα στο σύνολο. Με λίγα λόγια, τα ηχεία 1.7i προσφέρουν εξαιρετική ανάλυση και ευκρίνεια στη λεπτομέρεια. Αυτό ισχύει τόσο για τα μουσικά όργανα στο βάθος (όπως η άρπα και το γκλοκενσπίλ) που παραμένουν ακουστά ακόμα και σε περίπλοκες ορχηστρικές συνθέσεις, χωρίς την τεχνητή "υπερβολική λεπτομέρεια" που κάποια ηχεία προσφέρουν εις βάρος της μουσικότητας.Ένα παράδειγμα της ιδιαίτερα ρεαλιστικής λεπτομέρειας που αναδεικνύουν τα 1.7i έρχεται με την SACD έκδοση του Alison Krauss + Union Station Live της Rounder Records [11661-0515-6]. Αυτή η ζωντανή συναυλία πραγματοποιήθηκε και ηχογραφήθηκε στο πανέμορφο και εξαιρετικά καλόηχο Louisville Palace Theatre (χτισμένο το 1927). Ειδικά με το SACD layer, η φυσικότητα της λεπτομέρειας και της ανάλυσης είναι εντυπωσιακή. Από τα μεμονωμένα bluegrass όργανα—όπως το ταχύτατο πεντάλ-μπάντζο με τεχνική Scruggs, ο μεταλλικός τόνος του dobro του Jerry Douglas, οι διπλές χορδές του μαντολίνου με πένα, το βιολί της Alison Krauss, το κοντραμπάσο και τα διάφορα κρουστά—μέχρι τον τρισδιάστατο και φυσικό ήχο του συνόλου. Η απόδοση λεπτομέρειας είναι τόσο υψηλή που εντυπωσιάζει μέχρι και στον ήχο του χειροκροτήματος του κοινού. Το χειροκρότημα  ακούγεται όπως σε μια πραγματική συναυλία σε έναν μικρό, ακουστικά εκλεπτυσμένο χώρο. Το Magnepan αποδίδει με ακρίβεια τις διαφορετικές ομάδες θεατών που χειροκροτούν σε διαφορετικούς ρυθμούς και σε διάφορες αποστάσεις από τα μικρόφωνα. Η ίδια λεπτομέρεια είναι αισθητή και κατά την αντήχηση μιας ορχήστρας καθώς ολοκληρώνει ένα μουσικό θέμα—πάλι με έναν εξαιρετικά φυσικό, ζωντανό τρόπο.

Εκτός από τη φυσικότητα στην απόδοση της λεπτομέρειας, το 1.7i κάνει επίσης εξαιρετική δουλειά στη ρεαλιστική αναπαράσταση μιας μουσικής σκηνής και του χώρου μιας ζωντανής συναυλίας (ιδιαίτερα σε καλά ηχογραφημένες παραγωγές). Τα χαρακτηριστικά του χώρου της συναυλίας διατηρούνται αναλλοίωτα. Η σκηνή αποδίδεται με εντυπωσιακή τρισδιάστατη αίσθηση, ενώ η τοποθέτηση και ο διαχωρισμός των οργάνων και των φωνών σε κάθε σημείο αλλά και στο βάθος προσφέρει μια σχεδόν ανατριχιαστικά ρεαλιστική εμπειρία. Τα όργανα και οι φωνές κατέχουν σαφή και διακριτή θέση μέσα στη μουσική σύνθεση, όπως θα συνέβαινε σε μια πραγματική συναυλία. Οι πλούσιοι και επιβλητικοί τόνοι των χάλκινων πνευστών αποδίδονται με εκπληκτική πιστότητα. Οι χαρακτηριστικές τονικότητες και τα ηχοχρώματα της κορνέτας, της τρομπέτας, του γαλλικού κόρνου, του τρομπονιού και της τούμπας αποδίδονται και πάλι, πολύ φυσικά. Για μια ιδιαίτερα 'live' εμπειρία ακρόασης χάλκινων πνευστών, δοκιμάστε το σόλο τρομπονιού προς το τέλος του κομματιού "Poor Boy" (Track 9) από το Sheffield/XLO Test and Burn-In CD. Τόσο η χροιά του ήχου όσο και η αίσθηση του χώρου αποδίδονται με αριστουργηματική ακρίβεια από τα 1.7i.

Συμπέρασμα

Το Magnepan 1.7i είναι ένα εξαιρετικό ηχείο, ειδικά αν ληφθεί υπόψη το σχετικά προσιτό κόστος του (για τα δεδομένα απόδοσης). Πρόκειται για ένα πραγματικά high-end μοντέλο, το οποίο θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα όσοι γνωρίζουν και αγαπούν την ομορφιά της 'live' μουσικής. Η χρήση των βελτιωμένων μονάδων (πάνελς) σε όλο το εύρος συχνοτήτων λειτουργεί άψογα, διατηρώντας παράλληλα τη χωρική αίσθηση της ζωντανής σκηνής. Όπως δηλώνει και η Magnepan, κατάφερε να δημιουργήσει ένα ηχείο με εξαιρετική συνοχή φάσης χωρίς να χρειάζεται πολύπλοκο crossover—και αυτό είναι εμφανές στις επιδόσεις του. Συνοψίζοντας, το 1.7i δεν παρεμβαίνει στη μουσική. Αντιθέτως, διατηρεί τη μεγαλύτερη δυνατή πληροφορία του ηχητικού σήματος που περνά μέσα από αυτό. Είναι καθαρό, λεπτομερές και απολαυστικά ρεαλιστικό. Προσφέρει μια πραγματική high-end εμπειρία ακρόασης σε ένα κόστος πολύ χαμηλότερο από αυτό άλλων ηχείων με συγκρίσιμες ηχητικές επιδόσεις. Ένα πραγματικό διαμάντι και μια εξαιρετική αγορά.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά & Τιμή

• Τύπος: Τριών δρόμων μαγνητοστατικό τύπου πάνελ, διπολικό ηχείο με quasi-ribbon οδηγούς-μονάδες.
• Απόκριση συχνότητας: 40Hz–24kHz ±3dB
• Ευαισθησία: 86dB/500Hz/2.83V
• Αντίσταση: 4 ohms
• Διαστάσεις: 48,3 εκ. × 165 εκ. × 5 εκ.
• Βάρος: 43 κιλά ανά ζεύγος (μαζί με τη συσκευασία)

 Και τα θρυλικά planar μαγνητοστατικά ηχεία της Magnepan βρίσκονται πλέον στην έδρα μας: